Μόνος κανείς
► Το σύνθημα που όλους μας εκφράζει!!!
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη:
- Ευαισθητοποίηση στις ιδιαίτερες ανάγκες των ηλικιωμένων,
- στη διατήρηση και βελτίωση καλής υγείας,
- στη μείωση ανισοτήτων λόγω ηλικίας,
- στην κατανόηση του αντίκτυπου της καραντίνας
Εξυπηρετούμε όλες τις ανάγκες των ηλικιωμένων, ακόμη κι αν δεν πρέπει να τους συναντήσουμε. Επικοινωνούμε με όλους τους ασφαλείς τρόπους ώστε να μην νιώσουν μόνοι. Τηλέφωνο, μηνύματα, διαδίκτυο, κ.λπ.
Τα παιδιά με τον παππού και τη γιαγιά:
- Μπορούν να μιλούν μαζί τους πολύ συχνά στο τηλέφωνο.
- Μπορούν να τους διαβάζουν μικρές ιστορίες.
- Μπορούν να τους στέλνουν ζωγραφιές και βιβλία.
- Μπορούν να ανταλάσσουν φαγητά και γλύκα.
Αν μένουν στο ίδιο σπίτι : Πλένουμε πρώτα καλά τα χέρια μας!!. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε συζητάνε, δεν διαβάζουν ο ένας στον άλλο, δεν παίζουν. Πώς; Βρίσκουν τρόπους εξαιτίας της εφευρετικότητας και της δημιουργικότητας τους:
Είμαστε σε διπλανά δωμάτια και μιλάμε με ασύρματο παριστάνοντας ότι είμαστε στο διάστημα! Ανταλλάσσουμε οτιδήποτε χάρτινο, βιβλίο, τετράδιο, μπλοκ ζωγραφικής αφού έχει μείνει 24 ώρες και είναι ασφαλές παριστάνοντας ότι υπάρχει εσωτερικό ταχυδρομείο που είναι αργό. Παίζουμε παιχνίδια που μας αρέσουν στην τηλεόραση χωρίς να συναντιόμαστε. Πχ. Μαγειρεύουμε το ίδιο σνακ χωριστά και βαθμολογούμε ο ένας τον άλλο με σημειώματα στο ψυγείο. Τραγουδάμε ο καθένας από το δωμάτιό του και ο άλλος βάζει βαθμολογία κ.λπ. Πλάθουμε ιστορίες μαζί. Ξεκινάει ο ένας και τη συνεχίζει ο άλλος. Είτε προφορικά ο καθένας από το δωμάτιό του, είτε με σημειωματάκια στο ψυγείο.
Συγκεκριμένα δράσεις στο σχολείο και στο σπίτι για τους ηλικιωμένους που γιορτάζουν με αφορμή το βιβλίο μου
«Μεγαλώνω τη γιαγιά».
(Όταν λέμε ηλικιωμένο εννοούμε τη γιαγιά και τον παππού αλλά και κάθε ηλικιωμένο που έχει ανάγκη την αγάπη και τη φροντίδα μας, μια θεία/ος, μια γειτόνισσα/ας, μια φίλη/ος)
- Φτιάχνω μια κάρτα στην οποία τους εύχομαι χρόνια πολλά και τους δείχνω πόσο τους αγαπάω και τους σκέφτομαι.
- Γράφω μια ιστορία σαν παραμυθοσαλάτα από τις ιστορίες που μου έλεγε η γιαγιά και ο παππούς όταν ήμουν πιο μικρός/η
- Ζωγραφίζω σαν κόμικς μια ιστορία στην οποία η γιαγιά και ο παππούς πρωταγωνιστούν σε κάτι που ποτέ δεν έχουν κάνει αλλά θα το έκαναν αν τους ήθελα μαζί μου : Πχ η γιαγιά αστροναύτης, ο παππούς πειρατής κλπ
- Παίρνω μια φωτογραφία της γιαγιάς ή του παππού και τη ζωγραφίζω από πάνω μετατρέποντάς την με τη φαντασία μου.
- Βρίσκω φωτογραφίες που η γιαγιά ή ο παππούς ήταν μωρά ή μικρά παιδιά και με κολάζ την φέρνω στο σήμερα. Είναι τα μωρά μου και πρέπει να τα φροντίσω.
- Προτείνω στη γιαγιά και στον παππού βιβλία που θέλω να (μου) διαβάσουν έστω κι από το τηλέφωνο
- Φτιάχνω ένα βιντεο-μήνυμα, που τους μιλάω και τους εξηγώ πόσο τους αγαπώ, ειδικά τώρα που πρέπει να προσέχουμε και δεν μπορώ να τους βλέπω συνέχεια.
- Τους τραγουδάω ένα τραγούδι που τους αρέσει ή μου αρέσει και τους στέλνω τη φωνή μου με μήνυμα ή το τραγουδάω σε ζωντανή σύνδεση στον υπολογιστή. Μπορώ επίσης σε κάποιο γνωστό τραγούδι να αλλάξω τους στίχους και να τους προσαρμόσω.
Π.χ. (Το ταγκό της Νεφέλης) Τη γιαγιά μου θέλω να χορέψω ένα ταγκό
Κι ο παππούς να ‘ναι κι αυτός πάνω στην πίστα
Η αγάπη μας αξίζει ένα χορό
Κι ένα τραγούδι που θα λέμε πρίμα βίστα
- Τους φτιάχνω μια ραδιοφωνική εκπομπή, και τους τη χαρίζω έστω κι από το τηλέφωνο. Ποια τραγούδια θα τους παίξω, ποια ανέκδοτα θα τους πω, ποια νέα μου κλπ
- Τους ετοιμάζω δώρο ένα χάρτινο λουλούδι. Σε κάθε πέταλο γράφω μια λέξη που μου θυμίζει όσα έχουμε κάνει μαζί. Το αφήνω έξω από το δωμάτιό τους ή από το σπίτι τους χωρίς να πω ποιος το άφησε. Θα διαβάσουν τις λέξεις και θα μαντέψουν.
