Μακριά μαλλιά μπλεγμένα

Η συγγραφέας καταφέρνει, με άξονα τα αχτένιστα μαλλιά, τα οποία μόνο η μαμά ξέρει να ξεμπλέκει, να μιλήσει για τις σχέσεις στην οικογένεια, τον ρόλο του μπαμπά, την υποδοχή του νέου μωρού, τις σχέσεις στην παρέα. Εξαιρετική η απόφαση να επιλέξει τριτοπρόσωπη αφήγηση, αλλά ο αφηγητής να σκέφτεται και να μιλά σαν την ηρωίδα, δηλαδή σαν να είναι πρωτοπρόσωπη. Αυτό δίνει μια αμεσότητα στο κείμενο, μια ζωντάνια και μια ελευθερία στη γλώσσα. Μικροί και μεγάλοι αναγνώστες θα ανακαλύψουν οικείες σε αυτούς καταστάσεις, θα γελάσουν, θα συγκινηθούν. Διαβάστε το σταματώντας σε κάθε σελίδα για να συζητήσετε με το παιδί αναγνώστη για ενσυναίσθηση, να θυμηθείτε, να γελάσετε, να ταυτιστείτε στην απόλαυση των όμορφων στιγμών της οικογενειακής και σχολικής ζωής, που ακόμη κι αν έχουν κλάμα, κρύβουν αγάπη, νοιάξιμο, δυνατούς δεσμούς. Γεμάτη χιούμορ και τρυφερότητα η εικονογράφηση. Β. Ηλιόπουλος

Τα μαλλιά της είναι μακριά και μπλεγμένα. Η μαμά ξέρει να ξεμπλέκει μαλλιά – τα μαλλιά, όταν βλέπουν τη μαμά, ξεμπλέκονται μόνα τους. Η μαμά, όμως, τώρα δεν είναι εδώ. Είναι στο μαιευτήριο για να βγάλει από τη φουσκωμένη κοιλιά της αυτό το χαζομωρό, που μπήκε εκεί ποιος ξέρει πώς και στρογγυλοκάθισε τόσο καιρό.
Ο μπαμπάς ξέρει να την κρεμάει στο πιο ψηλό κλαδί του δέντρου και να την κολλάει εκεί με μια αόρατη μπαμπακίσια κόλλα, και εκείνη να μην πέφτει ποτέ. Όμως, ο μπαμπάς δεν ξέρει να ξεμπλέκει μαλλιά. Και χωρίς να το θέλει, έκανε μια τρύπα μέσα στα αχτένιστα μαλλιά της. Πώς θα πάει στο σχολείο έτσι;

Μια ιστορία για μαλλιά και κουβάρια. Για μαλλιά που μπλέκονται, για παρεξηγήσεις που ξεμπλέκονται, για έναν μπαμπά με υπερδυνάμεις, για μια τάξη με τη δύναμη της αγάπης, για γέλια κοροϊδευτικά που γίνονται γέλια φιλίας, για ένα μωρό απρόσκλητο και μια αγκαλιά μαμάς που προσκαλεί τον κόσμο όλο. Μια ιστορία για κουβάρια του μυαλού που ξετυλίγονται με τη βοήθεια της καρδιάς.